Emocjonalny słownik

źródło: http://do2learn.blogspot.com/

Słownik emocjonalny to zasób słów-etykiet, którymi potrafimy określać emocje. Zazwyczaj operujemy tylko kilkoma podstawowymi nazwami emocji takimi jak strach, złość, smutek, radość. Jak zapewne zdążyliśmy się zorientować, emocje posiadają jednak różne natężenie. Czym innym jest lekkie podirytowanie a czym innym wściekłość. Czym innym jest czuć niepokój a czym innym być całkowicie przerażonym. Łatwo zauważyć, że znajomość wielu odcieni emocji pomaga w lepszym ich nazywaniu,a co za tym idzie lepszej identyfikacji. Jeżeli chcemy sprawdzić lub potrenować zasób swojego słownika emocji, możemy zrobić krótkie ćwiczenie. Spróbujmy znaleźć po pięć pokrewnych emocji do trzech emocji podstawowych: złości, radości i strachu. 

Skoro już wiemy, że znajomość "słownictwa emocjonalnego" to ważna i przydatna kompetencja, warto zadbać o rozwój emocjonalnego słownika naszego dziecka. Dzięki werbalnemu określaniu emocji porządkujemy doświadczenia dziecka, pomagamy mu w rozpoznawaniu i rozumieniu stanów emocjonalnych swoich i innych ludzi. Zazwyczaj w rozmowie z dzieckiem operujemy jedynie etykietami emocjonalnymi emocji podstawowych. Słownictwo dotyczące emocji i uczuć jest bardzo bogate i warto poszerzać zakres jego znajomości już od najwcześniejszych lat. Oto niektóre z  przykładowych emocji i uczuć, o które można wzbogacić „emocjonalny słownik” dziecka:

           

           Odważny                        Zainteresowany         Podekscytowany

 

           Rozczarowany              Zazdrosny                     Zrelaksowany 

          

           Uparty                             Nieśmiały                     Przygnębiony

           

           Bezpieczny                    Spokojny                       Dumny

          

           Zawstydzony                 Znudzony                      Zaskoczony                                              

                          

Według badań dotyczących rozwoju emocji u dzieci, im więcej mamy mówiły o zróżnicowanych stanach uczuciowych do dzieci w wieku 3 lat, tym większe były ich późniejsze umiejętności w zakresie rozumienia emocji okazywanych przez nieznajomych dorosłych (Oatley, Jenkins, 2005). Wniosek jest jeden: warto rozmawiać o emocjach:)